جراحی آندوسکوپی سینوس

جراحی آندوسکوپی سینوس یک یک شیوه جراحی بسته برای درمان بیماری های سینوزیت است که امروزه به‌ صورت گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش با استافده از تکنولوژی اندوسکوپی، امکان مشاهده دقیق و مستقیم ساختارهای داخلی سینوس‌ها را فراهم می‌سازد و به جراح اجازه می‌دهد بدون نیاز به ایجاد برش‌های بزرگ، با حداقل تهاجم، اقدام به درمان نواحی درگیر و آسیب‌ دیده نماید.

در سال‌های اخیر، به دلیل افزایش شیوع بیماری‌ های مزمن سینوسی، نیاز به روش‌هایی با عوارض کمتر، دقت بیشتر و زمان نقاهت کوتاه‌تر بیشتر از گذشته احساس می شود. علاوه بر این جراحی های باز در ناحیه سر و صورت میتواند با عوارض زیادی همراه باشد. عمل آندوسکوپی سینوس به‌عنوان جایگزینی مناسب برای جراحی‌های باز سینوس یک روش درمانی کارآمد است.در این مقاله به بررسی کامل مراحل انجام این عمل، مزایا، عوارض احتمالی، مراقبت‌های قبل و بعد، و کاندیداهای مناسب برای این نوع جراحی پرداخته خواهد شد.

جراحی آندوسکوپی سینوس چیست؟

آندوسکوپی سینوس یک جراحی کم تهاجمی با دقت بالا است که برای بررسی و درمان بیماری‌ های مرتبط با حفره‌ های سینوسی کاربرد دارد. این روش به‌ کمک یک آندوسکوپ باریک و بلند که دارای دوربین و منبع نور است انجام می‌شود و پزشک می‌تواند تصاویر زنده از درون سینوس‌ها را به‌ صورت مستقیم و در حالت بزرگنمایی شده بر روی مانیتور مشاهده کند. در جراحی آندوسکوپی سینوس، برشی روی صورت ایجاد نخواهد شد و عمل از طریق مجرای بینی انجام می گردد؛ این موردی است که میتوان به عنوان یک مزیت مهم درباره این روش درمانی در نظر داشت.

بوسیله ابزارهای خاص در روند آندوسکوپی سینوس، انسدادها، پولیپ‌ها، ترشحات چرکی یا بافت‌های ملتهب را خارج می‌کنند. این عمل تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود و معمولاً بین ۱ تا ۳ ساعت به‌طول می‌انجامد.

آندوسکوپی سینوس می‌تواند هم به‌عنوان روش تشخیصی و هم درمانی مورد استفاده قرار گیرد. در برخی موارد، فقط برای مشاهده دقیق ضایعات سینوسی کاربرد دارد و در برخی موارد دیگر، به‌منظور برداشتن پولیپ، تخلیه چرک، اصلاح ساختارهای بینی و بهبود تهویه سینوس‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

موارد کاربرد جراحی سینوس

عمل آندوسکوپی سینوس در درمان انواع مختلفی از مشکلات سینوسی کاربرد دارد. مهم‌ترین کاربردهای این روش عبارتند از:

• درمان سینوزیت مزمن مقاوم به درمان دارویی
• برداشتن پولیپ‌های بینی و سینوس
• اصلاح انحراف تیغه بینی که مانع تهویه مناسب سینوس‌ها می‌شود
• تخلیه آبسه یا ترشحات چرکی در سینوس‌ها
• حذف تومورها یا کیست‌های خوش‌خیم در حفره سینوسی
• بهبود تهویه طبیعی سینوس‌ها در بیمارانی که مستعد عفونت‌های مکرر هستند
• بهبود تنفس از راه بینی
• بهبود حس بویایی بیمار

مزیت این روش در آن است که به‌دلیل دسترسی دقیق به مناطق عمیق سینوس، می‌توان با کمترین آسیب به بافت‌های اطراف، بیشترین اصلاحات لازم را انجام داد.

برای دریافت نوبت ویزیت حضوری از دکتر سعید ظفرمند، متخصص و جراح سینوس با شماره زیر تماس بگیرید:

مزایای جراحی آندوسکوپی سینوس

استفاده از تکنولوژی آندوسکوپ در جراحی سینوس، مزایای متعددی به همراه دارد که برخی از آن‌ها به شرح زیر است:

• حداقل تهاجم جراحی: عدم نیاز به ایجاد برش روی صورت و دسترسی از راه بینی، باعث کاهش خطرات عفونت و خون‌ریزی می‌شود.
• دقت بالا در تشخیص و درمان: تصاویر با وضوح بالا به جراح امکان بررسی دقیق‌تر بافت‌ها را می‌دهد.
• زمان نقاهت کوتاه‌تر: اغلب بیماران می‌توانند در مدت چند روز به فعالیت‌های روزمره بازگردند.
• کاهش درد و ناراحتی بعد از عمل: به‌دلیل عدم آسیب به ساختارهای خارجی صورت، میزان درد و التهاب پس از عمل نسبت به جراحی‌های باز بسیار کمتر است.
• امکان تکرارپذیری در آینده: در صورت نیاز به جراحی مجدد، بافت‌های سالم‌تر باقی می‌مانند و مانعی برای اعمال مجدد وجود ندارد.

کاندیدای مناسب برای عمل آندوسکوپی سینوس

همه بیماران مبتلا به مشکلات سینوسی، نیازمند جراحی نیستند. در واقع، کاندیدای مناسب برای جراحی آندوسکوپی سینوس افرادی هستند که به درمان‌های دارویی پاسخ مناسب نداده‌اند یا مشکلات ساختاری در سینوس‌های آن‌ها وجود دارد که مانع تخلیه طبیعی ترشحات می‌شود.

جراحی آندوسکوپی سینوس می تواند به افرادی که گرفتگی بینی، درد، مشکل در تنفس، از دست دادن حس بویایی (آنوسمی) یا علائم دیگر ناشی از :سینوزیت (عفونت سینوسی مداوم یا مزمن)، پولیپ بینی، انسداد یا انسداد بینی، تومورهای سینوس و بینی را تجربه میکنند، کمک کند.
نقل از وب‌سایت hopkinsmedicine

نشانه های کاندیدای مناسب برای آندوسکوپی سینوس شامل:

• سابقه ابتلا به سینوزیت مزمن یا عودکننده
• عدم پاسخ به درمان‌های دارویی طولانی‌مدت
• وجود پولیپ یا توده در سینوس‌ها
• مشکل تنفسی یا بویایی به‌علت انسداد سینوسی
• بیمارانی که دچار عوارض سینوزیت نظیر آبسه یا سلولیت صورت شده‌اند

باید به خاطر داشت که بسیاری از شرایط می تواند باعث بروز علائم سینوس شود. بنابراین ، تشخیص سینوزیت مزمن باید از طریق ارزیابی دقیق، از جمله آندوسکوپی بینی و سی-تی اسکن انجام شود. بیشتر بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن نیازی به جراحی سینوس نخواهند داشت ، زیرا آنتی بیوتیک ها و سایر داروها اغلب باعث تسکین علائم می شوند.

در بعضی مواقع ، ممکن است برای تخلیه موکوسل جراحی اندوسکوپیک سینوس مورد نیاز باشد (سینوس مسدود شده که با مخاط پر شده و به آرامی در حال گسترش است). موکوسلها معمولاً تا زمانی که کاملاً بزرگ نباشند و چشم یا مغز را فشرده کنند ، هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. بنابراین ، برای جلوگیری از بروز این عارضه ، باز کردن اولیه راه های سینوسی لازم است.

ارزیابی دقیق توسط متخصص گوش، حلق و بینی و انجام سی‌تی‌اسکن سینوس، از جمله مراحل اصلی تعیین صلاحیت بیمار برای انجام این جراحی است.

نحوه انجام جراحی آندوسکوپی سینوس

جراحی آندوسکوپی سینوس تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود. بیمار پس از ورود به اتاق عمل و بی‌هوش شدن، در وضعیت مناسب قرار می‌گیرد و جراح با استفاده از آندوسکوپ از طریق سوراخ بینی وارد حفره‌های سینوسی می‌شود.

در ابتدا، آندوسکوپ با دوربین مخصوص وارد بینی شده و تصاویری دقیق از ساختار داخلی سینوس‌ها به جراح نمایش می‌دهد. سپس ابزارهای تخصصی جراحی مانند فورسپس، میکرو دبریدر یا شیت‌های مکش از طریق همان مجرای بینی وارد شده و عملیات جراحی آغاز می‌شود.

در طول عمل، جراح اقدام به موارد زیر می‌نماید:

• حذف بافت‌های ملتهب یا آلوده
• برداشتن پولیپ‌ها
• گشاد کردن مجاری سینوسی مسدودشده
• اصلاح انحرافات استخوانی داخلی بینی (در صورت لزوم)
• تخلیه ترشحات چرکی یا مواد انسدادی داخل سینوس‌ها

به‌دلیل استفاده از دوربین با کیفیت بالا، احتمال آسیب به بافت‌های سالم اطراف کاهش یافته و دقت جراحی افزایش می‌یابد. این روش در مقایسه با جراحی‌های باز قدیمی، بسیار کم‌تهاجم‌تر و ایمن‌تر تلقی می‌شود.

ویژگی مهم این است که جراحی اندوسکوپیک سینوس بر روی علت اصلی مشکل متمرکز است. نواحی Ethmoid (نواحی ۶ گانه) معمولاً باز می شوند. معمولا در این جراحی تمامی این نواحی باز شده و کمتر بافت های سینوس برداشته می شود. بهبودی پس از عمل اغلب سریعتر از حد انتظار است. این عمل جراحی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و ممکن است بیمار طی ۱-۲ هفته به فعالیت طبیعی خود برگردد.

مراقبت‌های قبل از جراحی آندوسکوپی سینوس

پیش از انجام عمل آندوسکوپی سینوس رعایت برخی موارد برای افزایش ایمنی و موفقیت جراحی ضروری است:

• ارزیابی کامل پزشکی: شامل معاینه تخصصی، انجام آزمایش خون، نوار قلب و در صورت نیاز سی‌تی‌اسکن سینوس‌ها.
• قطع برخی داروها: داروهای رقیق‌کننده خون نظیر آسپرین یا وارفارین باید حداقل ۷ روز قبل از جراحی قطع شوند.
• ناشتا بودن: بیمار باید از شب قبل از جراحی ناشتا باشد تا در حین بی‌هوشی دچار مشکل نشود.
• اطلاع از سابقه بیماری: اطلاع دقیق پزشک از سابقه بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشار خون یا بیماری‌های قلبی ضروری است.
• مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک یا ضداحتقان: ممکن است پزشک پیش از جراحی برای آماده‌سازی سینوس‌ها، داروهایی تجویز نماید.

رعایت این موارد نقش مهمی در کاهش عوارض حین و بعد از جراحی دارد.

مراقبت های بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس

دوران نقاهت بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس معمولاً کوتاه و بدون مشکل خاصی است، اما رعایت برخی اصول ضروری است:

• استراحت کافی: حداقل دو تا سه روز پس از جراحی نیاز به استراحت در منزل می‌باشد.
• پرهیز از فعالیت شدید: فعالیت‌های سنگین ورزشی، بلند کردن اجسام سنگین یا خم شدن شدید تا دو هفته پس از عمل ممنوع است.
• شست‌وشوی بینی: استفاده از سرم‌های شست‌وشو یا اسپری‌های نمکی برای پاک‌سازی ترشحات داخل بینی توصیه می‌شود.
• پرهیز از محیط آلوده: اجتناب از حضور در مکان‌های آلوده یا غبارآلود برای جلوگیری از تحریک سینوس‌ها.
• مصرف منظم داروها: مصرف دقیق داروهای تجویزی پزشک از جمله آنتی‌بیوتیک و داروهای ضد التهاب برای جلوگیری از عفونت و تسریع بهبود اهمیت دارد.
• پیگیری با پزشک: مراجعه منظم به پزشک برای بررسی روند بهبودی و تخلیه ترشحات باقی‌مانده الزامی است.

بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس، احتمال مشاهده ترشح خونی وجود دارد. برخی بیماران از درد و فشار در ناحیه بینی و سینوس ها شکایت می کنند که مشابه درد ناشی از عفونت سینوس می باشد. دراغلب اوقات بعد از جراحی، گرفتگی و ترشح خونی از بینی مشاهده می شود، اما معمولا دو تا سه هفته بعد از جراحی، تنفس فرد به حالت طبیعی برمی گردد وترشحات کاملاً پاک میشوند.

اقداماتی که بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس ممنوع می باشند:

• بلند کردن اجسام سنگین و یا فین کردن احتمال خونریزی را افزایش می دهند. معمولا یک تا دو هفته بعد از جراحی، فرد قادر به انجام فعالیت های روتین خود می باشد.
• اسپری های استروئیدی که پیش از جراحی استفاده می شوند، نباید تا دو هفته بعد از جراحی استفاده شوند.
• مصرف آسپیرین و داروهای ضد التهابی مانند ادویل، به مدت دو هفته بعد از جراحی، چرا که احتمال خونریزی را افزایش می دهند.